:ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
:สิตางศุ์
บัดนี้สิ้นดินฟ้าป่าระแหง
จนเหือดแห้งเลือดหายจนสายสูญ
หลากใครเขาร่ำไห้อาดูร
พอกพูนเทวษเศร้าสุดจาบัลย์
กลางป่าพนาไพรไกลลิบลับ
แดดพยับแผดผลาญเหี้ยมมหันต์
ธรณินสิ้นแรงแล้งชีวัน
กระนั้นฉันยังอยู่ยั้งยืนยง
แม้มิมีหยาดปรายสายน้ำทิพย์
มาดื่มจิบชุบชีพชีวาส่ง
รังสิมาจะภาแสงให้ปลดปลง
ยังทรนงคุณค่าความดีงาม
เขาใครหยามเหยียบจมย่ำ
หลากคำสาปเลวล้นหลาม
ว่าชั่วโฉดหยาบช้าหทัยทราม
ฤๅจักคร้ามคำใครเขาประดัง
เพราะฉันยืนยงอย่างมีเกียรติ
คำหยามเหยียดอันใดใช่จะขลัง
บัดนี้มีมากมายใครพ่ายพัง
แต่ฉันยังอยู่สู้ได้หยัดยืน
ท่ามกลางเถื่อนดงพงแล้งร้าย
ความหมายมากมายขมขื่น
หวานยังอมก้อนขมยังกลืน
สุดฝืนแกร่งกล้ามาท้าทาย
มิใช่บุหงาดอกฟ้าเมืองสวรรค์
ฉันคือดอกหญ้าไร้ค่าหมาย
คือผกาป่าแล้งแกร่งกาย
ช่อสยายบานเบ่งสุคนธมาลย์
กลีบสีกลิ่นหอมรัญจวนจิต
จักนิรมิตความกล้ามหาศาล
เป็นกำลังใจล้างภัยโพยพาล
ชุบวิญญาณอย่าท้อทรนง
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 08:21:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: (สิ้นสุดการประกวด) ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน เมษายน ๒๕๕๕ -:ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง:- (อ่าน 43946 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
