ชื่อบทกลอน : เวลาว่างบนทางฝัน..พระจันทร์ลา

ผู้แต่ง : baimai@sailom


เวลา คราคล้อยเคลื่อน     เวหาเกลื่อน เดือนล้อมดาว
เวตาล สานลมหนาว        มาเคียงเคล้า เล่านิทาน

ลาน้อย เฝ้าคอยฝัน        ลาหลงจันทร์ อันนวลหวาน
ลาพ้อ  รอรักนาน           คร่ำครวญขาน ผ่านราตรี

ว่างเปล่า เจ้าวางเฉย      ว่างไหมเอย ฟังเอ่ยนี้
ว่างผ่าน วานตอบที       ใยเจ้าลี้ ที่แสนไกล

บนนั้น เจ้าจันทร์แรม      บนฟ้าแจ่ม แซมส่องไพร
บนทาง สว่างใส          เหงาบ้างไหม ใจเจ้านวล

ทางถ้อย คำคอยเฝ้า      ทางจันทร์เจ้า เฝ้าคิดทวน
ทางใจ ไร้คู่สรวญ         หลงคำครวญ ตรวนเจ้าลา

ฝันชื่น ทุกคืนใกล้          ฝันฝากใจ ให้รักษา
ฝันหวาน ผ่านนภา        จึงลอยหล้า มาสู่ดิน

ยิ่งใกล้ ยิ่งใหญ่เข้า       ใยจันทร์เก่า เจ้าผันผิน
ลาพรั่น หวั่นชีวิน        จึงโดดดิ้น สิ้นหลงพลัน

เผ่นหาย ลาลายออก     ให้ช้ำชอก ลวงหลอกจันทร์
จึงย้อน นอนห้วงฝัน     ดินแดนนั้น อันแสนไกล

ร้อยเรียง สำเนียงเล่า     ดวงจันทร์เศร้า เหงาบ้างไหม
กอดจันทร์ กลั่นด้วยใจ   จากใบไม้และสายลม   

*******************************