เจ็บช้ำนัก รักพ่าย หน่ายลาจาก
น้ำตาพราก จากจินต์ สิ้นแล้วนี่
ที่ร้องไห้ เพราะเขา นั้นทุบดี
เจ็บฤดี เจียนว่า อยากบ้าตาย
พ่อแม่ตัก แม่เตือน เหมือนแกล้งหลอก
กลับย้อนยอก ตอกกลับ น่าเบื่อหน่าย
กว่ารู้ดี รู้ชั่ว มั่วงมงาย
แสนระอาย ยิ่งนัก ขอพักใจ
ขอจดจำ ช้ำฤดี หนีหายหน้า
จำจากลา แล้วหนอ ท้อไม่ไหว
รักครั้งนี้ หนีหลบ ไม่พบใคร
จำจากไกล ไม่ฝืน กลืนกล้ำทรวง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
