กลิ่นเจ้าหอมกล่อมใจให้คลายเหงา
ได้บรรเทาความเศร้าให้ห่างหาย
เงาเจ้าแกล้งเบียดแสงตะวันพราย
แม้นเดียวดายได้เจ้าเฝ้าพะนอ
เสียงลมไล้ใบพลิ้วปลิวเสนาะ
ฟังไพเราะเพราะพริ้งจริงจริงหนอ
ดอกเจ้าโชยโรยใจที่ร้างรอ
ช่วยถักทอห่อใจคลายอาดูร
ได้บรรเทาความเศร้าให้ห่างหาย
เงาเจ้าแกล้งเบียดแสงตะวันพราย
แม้นเดียวดายได้เจ้าเฝ้าพะนอ
เสียงลมไล้ใบพลิ้วปลิวเสนาะ
ฟังไพเราะเพราะพริ้งจริงจริงหนอ
ดอกเจ้าโชยโรยใจที่ร้างรอ
ช่วยถักทอห่อใจคลายอาดูร
นอนเดียวดาย ใต้ร่มพัก หลักไม้เถาว์
ยามใดเศร้า เหงาหงอย ชะรอยสูญ
มาอิงแอบ แนบใน ใจเพิ่มพูล
หลบอาดูร อยู่เดียวดาย ใต้กระดังงา
ปล่อยให้สาย ลมหวิว พัดปลิวอ่อน
มาเว้าวอน คลอเคล้า สาวเหว่ว้า
หอมกลิ่นโรย โชยรื่น ชื่นอุรา
ซับน้ำตา คนเหงา เคล้าจาบัลย์
ยามใดเศร้า เหงาหงอย ชะรอยสูญ
มาอิงแอบ แนบใน ใจเพิ่มพูล
หลบอาดูร อยู่เดียวดาย ใต้กระดังงา
ปล่อยให้สาย ลมหวิว พัดปลิวอ่อน
มาเว้าวอน คลอเคล้า สาวเหว่ว้า
หอมกลิ่นโรย โชยรื่น ชื่นอุรา
ซับน้ำตา คนเหงา เคล้าจาบัลย์
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
