แด่... คนรักของความเศร้า
๑
คนรักของความเศร้า
หมึกหม่นเทา,เจ้าตรองตรึก
ถ้อยคำร้อยรำลึก
เมือง ไพรพฤกษ์, ดึก หลายคืน
.....
ผ่านวันอันเปล่าเปลียว
ใจโดดเดี่ยวเทียวสะอื้น
ร้อนหนาวร้าวกล้ำกลืน
คงสุดฝืนยืนระทม
ฉันอ่านกานท์เศร้าสร้อย
สิ่งเล็กน้อยคอยผสม
หลากหลายชาย-อารมณ์
หลับตาข่มจมน้ำตา
ฟังเสียงสิดวงใจ
ทะเลไหนใครเหว่หว้า
สายลมห่มพัดพา
แพร่งผกามาพบกัน
.....
คนรักของความเศร้า
หมึกหม่นเทาเล่าความฝัน
ถ้อยคำร้อยรำพัน
รำพึงนั้นฉันว่างาม
หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๒๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
