รอยจุมพิต บางเบา เนาหน้าผาก
ที่แม่ฝาก ประโลม พรมลูบไล้
วงแขนกอด ชิดแนบ แอบดวงใจ
กระซิบใส่ ข้างหู หนูลูกรัก
ลมหายใจ รวยริน ผินรดแก้ม
ฝากรอยแต้ม อุ่นไอ ได้ประจักษ์
อวลกลิ่นกรุ่น คะนึง ซาบซึ้งนัก
ตรึงสลัก ปักลง ตรงกลางทรวง
ตักอบอุ่น หนุนนอน อ้อนถ้อยหวาน
ไพเราะผ่าน ขานไข ใจหวงห่วง
สายสัมพันธ์ ผูกรั้ง ทั้งแดดวง
รักคือบ่วง คล้องจิต นิจนิรันดร์
มาวันนี้ ไม่มีแล้ว แก้วตาเอ๋ย
ลูกจะเผย เอ่ยรัก ภักดิ์ใครนั่น
ลมเจ้าเอย เชยชื่น คืนสวรรค์
กอร์ปนำฝัน ถึงนางฟ้า วาเลนไทน์
ลมโชยโรยแผ่ว..นานแล้วแม่จ๋า
..ลูกไม่ได้กลับมา นั่งชิงช้าอันเก่า
..ชิงช้าหน้าบ้าน วันนี้มันดูเหงา
เฟื่องฟ้าลาต้นหล่นกราว อกร้าวสะท้อน
..วันเวลาติดปีกหลีกบินหูยังแว่วได้ยิน..
..เสียงแม่กล่อมนอน.. โอละเห่.........
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
