...ขอโทษ...ได้ยินไหมคนดี
จงเป็นเธอแบบนี้...ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
แค่อารมณ์ชั่วคราว...ประเดี๋ยวประด๋าวก็ลืมมัน
อย่าโทษตัวเองเพราะฉัน...ที่ไม่สำคัญหรือดีพอ
ฉันผิดเอง...ที่ตัดสินใจไม่ได้สักที
อยากให้เธออยู่ตรงนี้..แต่ไม่กล้าร้องขอ
ไม่อาจทำร้ายใจเค้า...คำว่าเราจึงไม่ควรสานต่อ
ยังปล่อยให้เธอรอ...ด้วยหัวใจที่ท้อ...และทรมาน
เพราะเค้าเอง...ก็คงเสียใจ
จึงไม่อาจทำผิดต่อใคร..เพราะความสงสาร
ต้องทำเป็นมองไม่เห็นเธอ...เหมือนไม่ต้องการ
แล้วปล่อยความรู้สึกให้พัดผ่าน..จางหายไป
ฉันเองอ่อนแอไม่กล้าพอ
เพียงเพราะอยากให้เธออยู่ต่อ...ไม่จากไปไหน
อาจเป็นคนเห็นแก่ตัว...แต่ฉันเองก็มีหัวใจ
ได้แต่ปล่อยให้เป็นไป...ทำร้ายใครไม่ได้จริงๆ
จงเป็นเธอแบบนี้...ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
แค่อารมณ์ชั่วคราว...ประเดี๋ยวประด๋าวก็ลืมมัน
อย่าโทษตัวเองเพราะฉัน...ที่ไม่สำคัญหรือดีพอ
ฉันผิดเอง...ที่ตัดสินใจไม่ได้สักที
อยากให้เธออยู่ตรงนี้..แต่ไม่กล้าร้องขอ
ไม่อาจทำร้ายใจเค้า...คำว่าเราจึงไม่ควรสานต่อ
ยังปล่อยให้เธอรอ...ด้วยหัวใจที่ท้อ...และทรมาน
เพราะเค้าเอง...ก็คงเสียใจ
จึงไม่อาจทำผิดต่อใคร..เพราะความสงสาร
ต้องทำเป็นมองไม่เห็นเธอ...เหมือนไม่ต้องการ
แล้วปล่อยความรู้สึกให้พัดผ่าน..จางหายไป
ฉันเองอ่อนแอไม่กล้าพอ
เพียงเพราะอยากให้เธออยู่ต่อ...ไม่จากไปไหน
อาจเป็นคนเห็นแก่ตัว...แต่ฉันเองก็มีหัวใจ
ได้แต่ปล่อยให้เป็นไป...ทำร้ายใครไม่ได้จริงๆ
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
