.jpg)
ความคิดถึงตรึงจิตคิดสับสน
มันมากจนจะเอ่ยเลยยาหยี
หากจะเปรียบเทียบฟ้าปฐพี
สองสิ่งนี้ยังด้อยน้อยเกินไป
เฝ้าพะวงหลงเพ้อละเมอหา
แม่กานดาอย่าได้คิดหวั่นไหว
รักสลักปักตรึงซึ้งหทัย
อยากบอกเธอจริงใจไม่เปลื่ยนแปลง
Ban
ความคิดถึงจริงใจไยสับสน
หรือเจือปนพิษร้ายความหน่ายแหนง
เมื่อรักมันตอกย้ำผิดสำแดง
ก็เหมือนแกล้งเราให้ไกลจากกัน
ยังคิดถึงเธออยู่รู้บ้างไหม
เป็นความจริงจากใจไม่แปรผัน
แต่ไยเธอสลัดตัดสัมพันธ์
เหมือนไม่มีอะไรกันวันก่อนมา
มิเคยลืมปลื้มจิตเฝ้าคิดถึง
รักหวานซึ้งอาลัยใจโหยหา
แม้คืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
จำติดตารำลึกนึกผูกพัน
เคยประคองกองกอดเฝ้าออดอ้อน
หนุนตักนอนเคล้าคลอพะนอขวัญ
สบตาปิ๊งปิ๊งหวานประสานกัน
แสนสุขสันต์รักเราเฝ้ารำพึง
รักหวานซึ้งอาลัยใจโหยหา
แม้คืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
จำติดตารำลึกนึกผูกพัน
เคยประคองกองกอดเฝ้าออดอ้อน
หนุนตักนอนเคล้าคลอพะนอขวัญ
สบตาปิ๊งปิ๊งหวานประสานกัน
แสนสุขสันต์รักเราเฝ้ารำพึง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
