จึงจำใจต้องเป็นฝนหยาดสุดท้าย
ก่อนจะถูกสาปแช่งให้ตาย..ไร้ผู้สรรเสริญ
เอาเถิด..ผมจะหลั่งจากฟ้าลงมาใหม่ให้คุณได้เพลิดเพลิน
ขอคุณอย่าได้หมางเมิน..เพราะผมจะหลั่งลงมารดใจคุณคนเดียว
ดาว อาชาไนย
ความคิดถึงจากคุณ . . ฉันซึ้งค่า
แต่ขออย่าหลั่งฝนกรดลงมา . .. เดี๋ยวใจดวงล้าจะยิ่งห่อเหี่ยว
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกวันนี้ . . กลายเป็นสีจางซีดเซียว
ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว . .. ช่างเปล่าเปลี่ยวเหลือใจ
อยากได้ความคิดถึงแบบพอดี
ไม่มากไม่น้อยแต่คงที่ . .. รู้ใช่ไหม
อยากได้ความ "เชื่อมั่น" . . มากกว่าการเป็นเจ้าของหัวใจ
อยากเป็นคนที่พูดเต็มปากได้ . . . ว่าเมื่อไหร่ "ก็ยังมีคุณ"~*
. .. แหะๆ แป้งแต่งมั่วเลย
. . ลงเ-ียวมันต่อย๊ากยาก . ..
แต่ขออย่าหลั่งฝนกรดลงมา . .. เดี๋ยวใจดวงล้าจะยิ่งห่อเหี่ยว
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกวันนี้ . . กลายเป็นสีจางซีดเซียว
ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว . .. ช่างเปล่าเปลี่ยวเหลือใจ
อยากได้ความคิดถึงแบบพอดี
ไม่มากไม่น้อยแต่คงที่ . .. รู้ใช่ไหม
อยากได้ความ "เชื่อมั่น" . . มากกว่าการเป็นเจ้าของหัวใจ
อยากเป็นคนที่พูดเต็มปากได้ . . . ว่าเมื่อไหร่ "ก็ยังมีคุณ"~*
. .. แหะๆ แป้งแต่งมั่วเลย
. . ลงเ-ียวมันต่อย๊ากยาก . ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
