.jpg)
ชื่อบทกลอน : หวังสุดท้าย ของไม้ใกล้ฝั่ง
ผู้แต่ง : Design with love
ในความเงียบเทียบฝันคืนวันหนาว
หยาดน้ำค้างพร่างพราวกลางวิถี
แว่วสายลมพรมผ่านซ่านอินทรีย์
ห่มฤดีด้วยเหงา เศร้าลำพัง
ในดึกดื่นค่ำคืนฝืนเจ็บปวด
กลับร้าวรวดหัวใจให้สิ้นหวัง
ศิโรราบต่อโศกาประดาดัง
เป็นเหมือนไม้ใกล้ฝั่งกำลังลา
ต่อหายใจเพื่อใครสักคนหนึ่ง
ในระยะของคิดถึงคะนึงหา
กลางม่านเงาของเศร้าเคล้าน้ำตา
ยังยึดมั่นสัญญา ชีวาครวญ
บอกจะกลับนับวันรอแม้ท้อเหลือ
เพราะยังเชื่อสัจจากายาหวน
ในม่านเงาจมเศร้าเฝ้าทบทวน
ถ้อยคำยังรบกวนห้วงกมล
จึงเอ่ยออกบอกฟ้าข้าต่ำต้อย
เพียงผู้น้อย เฝ้าคอย ใครเล่าสน
ยังพร่ำคำภาวนาล้าเหลือทน
เพียงสักคนกลับมาเมตตากัน...
“ในค่ำคืนที่นภา ดาราล้อม
มีเพียงภาพจอมปลอมของเงาฝัน
ห้วงโคจรเงียบเหงาของอีกวัน
ที่ฝั่งฝัน ตรงนั้นยังเดียวดาย
สิ้นมือใครใกล้เคียงมาเรียงกอด
สายตาทอดมองไกลแล้วใจหาย
ไร้คนข้างยามชราว้าเหว่กาย
เพียงความตายหรือไร ให้เผชิญ”
* ขอบคุณรูปภาพสวย สวย จาก Internet ค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
