ท่ามเสียงกระซิบของลมเบา

บนหมู่มวลความเหงาที่พร่ำเพ้อ

ฉันอยากหยุดทั้งหมดของเวลาไว้ที่เธอ

แม้จะเลือนเลือนและพร่าเบลอสักเท่าไร

ได้โปรดกอดฉันไว้นานนาน

จนล่วงผ่านฤดูกาลอันหวานไหว

กระซิบกับฉัน. .ช่วยยืนยันให้มั่นใจ

ไ ม่ ใ ช่ ฝั น ใ ช่ ไ ห ม บ อ ก ฉั น ที

แค่เธอยืนยันจะเคียงข้าง

ก็ไม่ต้องการอะไรแล้วในโลกกว้างกว้างใบนี้

นี่แหวนจากฉันขอหมั้นไว้ก่อนแล้วกันนะคนดี

ขอผ่านร้อนผ่าวหนาวสักสองปี. .จะหาฤกษ์ดีๆมาแต่งงาน





อ่าว^ ^ เรียกพี่ไปแล้วนี่
แต่ยังไงก็เป็นพี่ในสายกวีล่ะครับ^ ^