...ดั่งอาทิตย์ สถิตปน ทนย่อแสง
ตะวันแฝง แรงชื่น ขื่นเกยก่าย
มุ่งมืดถ่อ ต่อเติม เดิมเดียวดาย
วนเวียนจ่าย ถ่ายวัน ผันกาลเตือน...
...อยู่ทุกค่ำ ย่ำหยุด สุดวันไว้
ครอบฤทัย ให้ห่วง ถ่วงเสมือน
ว่ามีสุข ทุกข์เร้า เคล้าครองเยือน
เป็นคู่เพื่อน เลื่อนทิวา ทุกราตรี...
รัตนาวดี
ถูกปาด...
..ตกสัมผัส! 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
