Re: " ค่ำหนึ่ง : ถึงอีกวัน "
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 เมษายน 2024, 03:18:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: " ค่ำหนึ่ง : ถึงอีกวัน "  (อ่าน 4535 ครั้ง)
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


« เมื่อ: 27 มกราคม 2012, 09:14:PM »


"วันนี้เหนื่อยจัง..อยากโทรศัพท์ไปหาแต่เงินหมด
คิดถึงเธอทุกทักวันไม่ละลดและไม่คิดหน่าย
วันนี้ฉันต้องเหงาเศร้าใจและเดียวดาย
กับวันท้ายท้ายที่หม่นใจและตอกย้ำ"


อิงแนบหมอน นอนสั่น ใจหวั่วหวิว
สายลมพลิ้ว พานผ่าน เมื่อกาลค่ำ
ท้องฟ้ามืด จืดแสง ดาวแจ้งนำ
ฝนกระหนำ พรำโหม ประโลมห้อง-

ม่านสีขาวขุ่นขุ่นหมุนสะบัด
ตามลมพัดพาใจไหวไหวหมอง
ฝนหล่นร่วงลงมาน้ำตานอง
หยดไหลมาข้าวข้อง ต้องชำรุด


นาฬิกาตีตราว่าตีหนึ่ง
ใจคำนึงถึงวันนั่นไม่หยุด
ห่มผ้าคลุมสุมหัวแล้วนอนมุด-
นอนคู้คุดอยู่ในใต้เตียงผ้า

พาใจสั่นพลันลมฝนกรากเกรี้ยว
ร่างซีดเซียวตัวสั่นหวั่นผวา
เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเสียงฟ้าคำรามมา
ฝนลดซาคราเช้าเฝ้าผ่อนใจ

นาฬิกาปลุกตื่นคืนวันผ่าน
ช่างยาวนานเมื่อวานพานหวั่นไหว
สายฝนโดนผกาทั้งรวงใบ
หริ่งเรไรขานรับสดับฟ้า


"ตืด ตืด ตืด เสียงโทรศัพท์ใครกันนั่น?
สงสัยคนที่แอบคิดถึงกันติ๊ต่างเองใครหละจะห่วงหาในตัวข้า(หุหุ)"
รับโทรศัพท์และเองอิงพิงเพดาน "สวัสดีที่รัก ผมเป็นห่วงคุณและห่วงหา"

คำหวานหวานเอ่ยขาน ผ่านสายโทรศัพท์มา หัวใจชุ่มชื้นมีชีวิตชีวาเหมือนดอกไม้ที่ผลิแย้ม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

nisakorn, สุวรรณ, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, สิงขร, ปู่ริน, ไพร พนาวัลย์, amika29, panthong.kh, แป้งน้ำ, Thammada, Music, ภู กวินท์, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27 มกราคม 2012, 09:34:PM โดย พิมพ์วาส » บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s