จากสว่าง แดนดิน ถิ่นน่าอยู่
นั่งรถตู้ ต่อไป ให้สะท้อน
หนุ่มสกล รูปงาม ยามเว้าวอน
ฤทัยอ่อน มิอยากจาก พรากกันเลย
ถึงนคร พนม ก้มลงกราบ
ด้วยซึมซาบ ยิ่งนัก รักเจ้าเอ๋ย
เคยหมายมั่น เอาไว้ ไยละเลย
ไม่เหมือนเอ่ย อีกแล้ว นะแก้วใจ
เหม่อมองดู ลำโขง โค้งคตเคี้ยว
มาเดินเดี่ยว เหลียวมอง คลองน้ำไหล
ถ้าแม้นพี่ มาด้วย ช่วยปลอบใจ
เรื่องเล็กใหญ่ ไม่หวั่น ฉันยอมทน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
