.jpg)
วั น นี้ ท้ อ ง ฟ้ า ข มุ ก ข มั ว
ครั่นเนื้อครั่นตัว..เหมือนจะมีไข้
เพราะอากาศหนาว...หรือเราอ่อนไหว
ร่างกายและหัวใจ..จึงอ่อนแอ
ไ ม่ มี แ ร ง นั่ ง ม อ ง ฟ้ า .
. ร อ นั บ ด า ว
ยิ่งค่ำยิ่งหนาว...ขอยอมแพ้
...ไม่สบาย...อีกคนไกลเค้าไม่แคร์
ทำได้แค่..ทานยาแก้แพ้เพื่อหลับไป
ซุ ก ตั ว ห า ไ อ อุ่ น . . . จ า ก ก อ ง ผ้ า
บอกตัวเองที่มีน้ำตา...เป็นเพราะพิษไข้
แอบเถียงตัวเองเบา เบา ..
. ไม่ได้เหงา..เราไม่ได้คิดถึงใคร
แล้วค่อย ๆ ปลอบหัวใจ พรุ่งนี้คงหาย...เวลาช่วยได้...เดี๋ยวก็ลืม
ครั่นเนื้อครั่นตัว..เหมือนจะมีไข้
เพราะอากาศหนาว...หรือเราอ่อนไหว
ร่างกายและหัวใจ..จึงอ่อนแอ
ไ ม่ มี แ ร ง นั่ ง ม อ ง ฟ้ า .
. ร อ นั บ ด า วยิ่งค่ำยิ่งหนาว...ขอยอมแพ้
...ไม่สบาย...อีกคนไกลเค้าไม่แคร์ทำได้แค่..ทานยาแก้แพ้เพื่อหลับไป
ซุ ก ตั ว ห า ไ อ อุ่ น . . . จ า ก ก อ ง ผ้ า
บอกตัวเองที่มีน้ำตา...เป็นเพราะพิษไข้
แอบเถียงตัวเองเบา เบา ..
. ไม่ได้เหงา..เราไม่ได้คิดถึงใครแล้วค่อย ๆ ปลอบหัวใจ พรุ่งนี้คงหาย...เวลาช่วยได้...เดี๋ยวก็ลืม
เอ-มิ-กา
เธอบอกว่า " ไม่ ได้ เหงา "
แต่ฉันอยากบรรเทาความเศร้าให้
อยู่ข้าง ข้าง ฉันเองที่จะคอยปลอบใจ
เธอเป็นอะไร บอกฉันได้ไหมคนดี
ไหนดูซิ ตัวร้อนรึเปล่า
ช่วยเอียงแก้มขาว ขาว มาทางนี้
ฝากรอยจูบลูบหน้าไปหนึ่งที
ไม่ต้องหนี เอาล่ะซิ คราวนี้มีคุยนาน
ไม่ต้องกินมันแล้ว "ยาแก้แพ้"
ฉันจะคอยแคร์ รักษาแผล ด้วยรักหวาน หวาน
เก็บเถิด ยามขม รักเก่าที่ทรมาน
ลืมมันซะเรื่องวันวาน เหตุการณ์ที่ไม่น่าจดจำ
น้องเลิฟ^^
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
