ข่มตานอน . .. แต่ไม่หลับ
คงนั่งนับเข็มนาฬิกาจนถึงเช้า
พรุ่งนี้ . .. จะมีคนมอบดอกไม้ให้เราหรือเปล่า?
หรือว่าจะต้องผ่านวันวาเลนไทน์แบบเหงา ~ เหงา อีกหนึ่งปี
แค่อยากมีสักคนเป็นเจ้าของหัวใจ
แต่ทำไมมันยากเย็นอย่างนี้
- - การรอคอยคนรักที่ไม่กลับมา - -
คงไม่อ่อนล้าเท่ากับคนที่ไม่รู้ว่า . .. จะรอใครดี
ถ้าต้องเจอความผิดหวังในวันพรุ่งนี้ . .
คงหมดแรงฝันว่าคนที่เกิดมาเพื่อกันนั้นมี . . อีกต่อไป~*
บนโต๊ะทำงานว่างเปล่า
ไร้ดอกไม้ปักแจกันใบเหงา . .. ตั้งแต่หลายปีก่อน
ลายมือยุกยิกบนซองการ์ดอวยพร
ฉันจำข้อความในการ์ดได้แม่นยำทุกตอน . .. ไม่เสื่อมคลาย
ของทุกอย่างถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ . .. ยังมีความหมาย
ฉันยังคงส่งความคิดถึงไปมากมาย
และยังร้องไห้ฟูม ฟ า ย . .. เมื่อคิดถึงเธอ
ความรักของฉันเหมือนแจกันใบใส
ที่ยังรอคอยดอกไม้ . .. มาแต่งเติมความสดใสให้เสมอ
ความรักของแจกัน ~ มั่นคงและรอเจอ
ส่วนดอกไม้ที่โรยราไปก็เหมือนความรักของเธอ
. .. ที่ทำให้แจกันใบเดิมรอเก้อ . . ทุกปี~*
. .. ถึงแม้เธอจะลืมเพื่อนคนนี้หมดใจ . ..
แต่ทุก ~ ทุก วันวาเลนไทน์ . .. ฉันจะส่งดอกไม้มาให้เสมอ
แม้ว่าทางแยกสายนั้น ~ ไม่มีวันพาเรากลับมาเจอ
สัญญาว่า "จะไม่ลืมเธอ" . .. ตลอดไป
ไม่ว่าอยู่ไหนภายใต้ท้องฟ้าผืนนี้
ยังรู้สึกเหมือนฉันมีเธออยู่ใกล้ ~ ใกล้
เพราะเธออยู่ในความคิดถึงของฉันไม่เสื่อมคลาย
อยู่ในทุก ~ ทุก ความหมาย . .. ที่หัวใจหวั่นไหว . . แล้วรู้สึกดี~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
