ด้วยสาวสาวมักเป็นเช่นที่ว่า
อ้างหนาวยาวยักท่าหาที่หวัง
ให้รู้อยู่ดูทันหันหน้าบัง
ทำเป็นเช่นโศกสั่งหลั่งน้ำตา
เชื่อได้ไงใจหญิงสิ่งลึกลับ
ซ่อนเงื่อนเจื่อนเลื่อนลับจับยากหนา
ร้อยเกวียนเวียนพันเล่ห์เททับมา
พุทโธ่ ! โอ้..กานดาพาช้ำทรวง
ปากร่ำคำรักล้นจนหมดสิ้น
ใจเดือดเชือดดับดิ้นกลิ่นห่วงหวง
ปากหวานปานตาลต้นบนงางวง
ก้นเปรียวเปรี้ยวเหลียวลวงบ่วงนารี
ไม่เชื่อเหลือเกินรับจับคู่สอง
ไม่หวังยังใฝ่ปองน้องโฉมศรี
ไม่อยากยากมากเรื่องเคืองพาที
ไม่รับกับเอ่ยนี้..พี่กลั้วกลัว..
อ้างหนาวยาวยักท่าหาที่หวัง
ให้รู้อยู่ดูทันหันหน้าบัง
ทำเป็นเช่นโศกสั่งหลั่งน้ำตา
เชื่อได้ไงใจหญิงสิ่งลึกลับ
ซ่อนเงื่อนเจื่อนเลื่อนลับจับยากหนา
ร้อยเกวียนเวียนพันเล่ห์เททับมา
พุทโธ่ ! โอ้..กานดาพาช้ำทรวง
ปากร่ำคำรักล้นจนหมดสิ้น
ใจเดือดเชือดดับดิ้นกลิ่นห่วงหวง
ปากหวานปานตาลต้นบนงางวง
ก้นเปรียวเปรี้ยวเหลียวลวงบ่วงนารี
ไม่เชื่อเหลือเกินรับจับคู่สอง
ไม่หวังยังใฝ่ปองน้องโฉมศรี
ไม่อยากยากมากเรื่องเคืองพาที
ไม่รับกับเอ่ยนี้..พี่กลั้วกลัว..
"บ้านริมโขง"
โถพี่นี่ กระไร ไม่เข้าท่า
กล่าวหามา สับสน จนเวียนหัว
หน้าหนาวสาวผ่องใส ไปทั้งตัว
อุ่นไอใน เหงาหลัว ทั่วกายา
ใครกันฝัน เชยชม พรมหยอกเย้า
ผิวนวลชวน คลอเคล้า เฝ้าโหยหา
ถ้อยคำย้ำ เพียงบอก หลอกอำมา
สาวเอยเผย เสน่หา น่าดูชม
โอ้ชายหมาย ประคองน้องสิหนา
เอ่ยวาจา หวังให้ ได้สุขสม
แกล้งป่วนกวนออกไป ใจมีปม
อยากกอดพลอด ภิรมย์ ชมเนื้อนวล
ประมาณการณ์ วาดวาง อย่างมีแผน
ถ้อยแกนแทนคำพ้อรอให้สวน
โธ่..เอ๋ยเอ่ย พาที มียียวน
แต่..ล้วนครวญ ออดอ้อน..วอนแนบเนา ..
“สุนันยา”
กล่าวหามา สับสน จนเวียนหัว
หน้าหนาวสาวผ่องใส ไปทั้งตัว
อุ่นไอใน เหงาหลัว ทั่วกายา
ใครกันฝัน เชยชม พรมหยอกเย้า
ผิวนวลชวน คลอเคล้า เฝ้าโหยหา
ถ้อยคำย้ำ เพียงบอก หลอกอำมา
สาวเอยเผย เสน่หา น่าดูชม
โอ้ชายหมาย ประคองน้องสิหนา
เอ่ยวาจา หวังให้ ได้สุขสม
แกล้งป่วนกวนออกไป ใจมีปม
อยากกอดพลอด ภิรมย์ ชมเนื้อนวล
ประมาณการณ์ วาดวาง อย่างมีแผน
ถ้อยแกนแทนคำพ้อรอให้สวน
โธ่..เอ๋ยเอ่ย พาที มียียวน
แต่..ล้วนครวญ ออดอ้อน..วอนแนบเนา ..
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
