มีโอกาส มาเกิด ประเสริฐนัก
มีกี่สัก ใครคน จะพ้นได้
มีสิทธิ์เลือก เกิดร่าง อย่างพอใจ
มีสิ่งให้ สมบูรณ์ พูนพร้อมครัน
แสนลำบาก ยากจน ต้นชีวิต
เป็นลิขิต ของยม พรหมสวรรค์
พระคุณแม่ มากล้น พ้นรำพัน
ทดแทนทั่น วัยนุ่ม คลุมถุงชน
ด้วยอายุ ยังน้อย พลอยรองรับ
ความสับปลับ โสมม สังคมป่น
มิอาจจัด สิ่งล้อม ห้อมตัวตน
กว่าผ่านพ้น วิกฤต หวิดวางวาย
ถ้าไม่มี วันนั้น อย่าฝันนะ
ชีวิตจะ ภิรมย์ สุขสมหมาย
หน้าสดชื่น ยืนร่าง ยิ้มพร่างพราย
ถึงต้นร้าย ปลายดี ย่อมมีคุณ
มอบกำลังใจให้...นา่งฟ้าฯ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
