เหนื่อย! ท้อ! หวั่น!

เหนื่อย! ท้อ! หวั่น!

...T_T... พอจะมี ทางไหม ให้ฉันก้าว
วันนี้ร้าว รวดร้อน หัวใจหวั่น
จะสู้ต่อ ไปได้ อย่างไรกัน
เหนื่อย! ท้อ! หวั่น! ไม่มั่นใจ ในหนทาง

... T_ T... ใช่หัวใจ ไม่สู้ รู้แก่จิต
แต่ความคิด หาหนทาง ไม่สร้างสรรค์
งมทางออก บอกไม่ถูก มันตีบตัน
จะผ่านวัน คืนโหดร้าย อย่างไรดี!?

... T_ T... มีเพียงสาย น้ำใส ไหลเอ่อล้น
มาท่วมท้น เจิ่งนอง ห้องทั้งสี่
จมน้ำตา ไร้ซึ่งคน มาใยดี
ไม่เคยมี คนที่รัก ให้พักพิง

... T_ T... เจียนหมดแรง แล้วนะใจ ในความท้อ
อยากสู้ต่อ แต่แสนล้า ฟ้ามันหม่น
ขอเถอะฟ้า เปิดหนทาง ไม่ทุกข์ทน
ให้กับคน อย่างฉัน ฟันฝ่าเดิน

... T_ T... ยังพอมี ทางที่เขา ไม่เอาไหม
จะขอใช้ ทางที่เขา ไม่เอานั้น
เพียรดั้นดน เดียวดายเดิน สู้ฝ่าฟัน
ช่วยนำฝัน ทีเถอะฟ้า อย่าหมางเมิน

[/font]