สองมือจับ สับดิน จอบปลิ้นหงาย
ซ้อนเรียงราย กว้างยาว สูงราวศอก
แต่งแนวคัน กั้นน้ำ ทำกรอบนอก
มิไหลออก นิ่งคง ซึมลงดิน
มีลำไย ใหญ่น้อย หนึ่งร้อยต้น
จะจ้างคน จนอับ ขาดทรัพย์สิน
ส่งอาหาร ทานเลี้ยง มื้อเที่ยงกิน
เย็นเหงื่อริน ยื่นขวด ดวดสุรา
คิดรวมเบ็ด เสร็จแล้ว ไม่แคล้วหมื่น
ถอนสะอื้น ในเป๋า เราพันห้า
ออกปากจิบ หยิบก่อน ผ่อนสินา
ตายละวา กู้ปลีก ค้างอีกบาน
สองมือจับ สับดิน จอบบิ่นบ้าง
ออกแรงง้าง เกร็งไหล่ ใจประสาน
ต้องทำเอง เร่งวัน คงทันกาล
กะใช้สาร ราดพ่น ช่วงต้นเดือน
เคยอ่านกลอน นอนดึก ตอบนึกแต่ง
เช้าจดแลง หยิกหยอก แสร้งหลอกเพื่อน
อาจเร้นกาย หายหน้า มิมาเยือน
ใช่แชเชือน เลือนรัก แค่พักยก
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
