ยืนคันนาตาลอยคอยเมฆฝน
จากเบื้องบนเทวินทร์ยินไหมหนอ
ลูกบานสรวงบวงคำพร่ำเฝ้ารอ
ใจจดจ่อห่อเหี่ยวซูบเซียวซม
เมฆรวมก้อนย้อนมาพาสดชื่น
ดำทะมึนเปรี้ยงปังดังขย่ม
หัวอกสั่นขวัญหนีลี้จ่อมจม
พอต้องลมเมฆไปฝนไม่มี
ผืนนาแยกแตกร้าวข้าวกอแห้ง
ต้นกรอบแดงทั่วไปใบเปลี่ยนสี
ผลมะม่วงร่วงสุกคลุกธุลี
ค้างต้นดีผิดสเป็คเล็กแคระแกร็น
เปลือกบอบบางด่างดำจุดช้ำติด
จำต้องปลิดบ่มคนเคี่ยวตากแผ่น
ยืนต้นตายไร้น้ำรดปลูกทดแทน
จากเงินแสนหลุดลื่นเหลือหมื่นพัน
หวังบุญนำลำไยจะได้ลุ้น
พอจะอุ่นหัวอกกลับโศกศัลย์
รูดใส่เตาเป่าอบจบเช่นกัน
โกดังหั่นราคาค่าเพียงดิน
นั่งคันนาตาปรอยแหงนคอยฝน
หากเบื้องบนโหดร้ายคงตายสิ้น
เทวดาฟ้าอวยช่วยทำกิน
ชุบชีวินอีกคืบสืบอีกปี
เขาไม่ต้องการน้ำกลับได้ฝน
เราต้องการน้ำกลับไม่มีฝน
พักยกให้น้ำลำไยครับผม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
