Re: พักยก..ให้น้ำ

อ้างจาก: กังวาน ที่ 03 ธันวาคม 2012, 07:52:PM

เมื่อพักยกพกยามาเริ่มใหม่
บ้านกลอนไทยคือโอสถลดหนาวสั่น
เพราะที่นี่มีหยูกยาสารพัน
อย่าไปหวั่นเรื่องป่วยไข้ทำไมมี

ถ้าทับเส้นเล่นนานพานกระตุก
พี่ก็ลุกเปลี่ยนท่าอย่าเพิ่งหนี
เหยียดร่างกายคล้ายโยคะคงจะดี
เส้นสายพี่มิชืดคงยืดยาว

เมียจะบ่นทนเขาคิดเอาว่า
ถึงดุด่าก็รักจริงยิ่งกว่าสาว
หูไปนาตาไปไร่ไร้เรื่องราว
รู้ไหมชาวบ้านรอคอยต่อกลอน

ถ้ามิหายกายยังชาขายังปวด
เชิญไปนวดแถวบ้านผมบ่มอักษร
ทั้งโนแฮนด์หรือใช้แฮนด์แขนน้องพร
แล้วค่อยออนรับรองฉิวละลิ่วเลย

----กังวาน----

หยอกล้อพี่รพีกาญจน์ด้วยความเคารพครับ

นั่งหน้าจอ ทอคำ ก้มหงำเหงอะ
โรคเก่าเกรอะ เขรอะกรัง ยังนิ่งเฉย
พอลุกยืน ตื่นตา เข้ามาเกย
บอกอย่าเฮ้ย อย่างไร มันไม่ฟัง

เริ่มปวดก้น ส้นตึง ถึงปลีน่อง
หนังหน้าท้อง ราบแบน ถึงแผ่นหลัง
รวดขึ้นไป ไต่เหนียง เรอเสียงดัง
แล้วโถมถั่ง ฝังลง ตรงท้ายทอย

สมุนไพร ใช้ทา ถูยาหม่อง
ห้าสิบกล่อง เกือบหมด ไม่ถดถอย
เช้าออกวิ่ง เหยาะเหยาะ เลาะเลียบดอย
หอบลิ้นห้อย ข้อพับ จับตะคริว

เต้นกังนัม รำไทย ใช้โยคะ
พอเลิกละ ยังเหิน เดินไม่ฉิว
ยินเสียงน้อง ร้องป๋า ถลาปลิว
รีบแล่นลิ่ว ชูคอ ตอบต่อกลอน

เฮ่อ แบบนี้ตายคาเวทีแน่ๆ

รพีกาญจน์ 59