รีบมาต่อ กลอนกานท์ อย่าพานหน่าย
ถึงอุ้ยอ้าย อย่างไร ใจอย่าหลอน
โรคเสพติด ทุกวัน พลันอาวรณ์
เข้าบ้านกลอน หลับฝัน ยาชั้นดี
เจอพี่น้อง จ้องตา ป๋าแต่เช้า
ตีห้าเรา ตื่นนอน ออนเร็วรี่
ได้หยอกล้อ ต่อกลอน วอนปรานี
อย่ารีบหนี เลยนั่น พันยังคอย
พันทอง
โรคทับเส้น เล่นนาน พานกระตุก
จะนั่งลุก เดินหน้า ว้า..เป็นถอย
บาดเจ็บนิด คิดพร่ำ มากสำออย
ใจล่องลอย ลืมหมด ต้องจดจาร
สาวดุด่า ว่าอย่างไร ก็ไม่สน
พอเมียบ่น จะฆ่าแกง หน้าแดงฉาน
พูดกลั้วลิ้น ปลิ้นลงคอ ทรมาน
เมียชื่อผ่าน เรียกเสียก้อง ว่าน้องพัน
สับสน สับสน พูดไม่ค่อยถูกอ่ะ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
