ความตั้งใจได้มาแต่คราต้น
หมายฝึกฝนอ่านเขียนเรียนภาษา
สิบเอ็ดปีที่จากอักษรา
มีลูกฟ้าประดอยคอยแนะนำ
เคยแต่จิ้มพิมพ์ดีดกดผิดถูก
คนตกยุคหมกไพรอยู่ในถ้ำ
หาคอมพ์เก่าเช่าเน็ตลองเทสต์คำ
นิ้วจ่อมจ้ำคลำแผ่นบนแท่นลาง
ครบสองปีที่หกมกรา
เปรยสัญญากับใจไม่เหินห่าง
วันละหนึ่งถึงสองกลอนยองวาง
คราป่วยครางยังปลุกลุกประพันธ์
ด้วยสังขารรานรอนอ่อนแรงเรี่ยว
หนังหน้าเหี่ยวหูอื้อมือไม้สั่น
สองดวงตาพร่าพรางฟางทุกวัน
กระดูกสันหลังโก่งโค้งคดงอ
สมองเอยเคยเปรื่องกลับเชื่องช้า
เสียงพูดจากุกกักฟันหักหลอ
กินข้าวคำน้ำครั้งยังฝืดคอ
น้ำลายสอแทบชักกระอักไอ
เปลี่ยนจอเคสเน็ตเสียเพลียหลายหน
ต้องทุกข์ทนรื้อคอมพ์ซ่อมซื้อใหม่
คนชำรุดทรุดโทรมระทมใจ
ต่อนี้ไปเว้นวรรคพักบ้างเอย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
