พรรษาสู่ จู้จี้ มักขี้บ่น
เกิดกับคน แก่กรัง เก่าทั้งหลาย
แม้นไม่สม อารมณ์ขุ่น ทำวุ่นวาย
เพื่อนหญิงชาย ละล้าละลัง กังวลกัน
เป็นจุดเปลี่ยน เวียนว่าย กายสังขาร
ก่อนถึงกาล ล่วงลับ ลาดับขันธ์
เห็นหลัดหลัด ทะมัดทะแมง แรงทุกวัน
ต้องมีอัน ล้มโขก โรคบีฑา
หลงหล่อล่ำ สำคัญ มันผิดผิด
ว่ายังฟิต หนุ่มน้อย ต่อยซ้ายขวา
เอาใจนำ ทำกร่าง สร้างราคา
ต้องกลับมา เลียแผล นอนแช่เย็น
แค่หงับง่วง ช่วงเช้า เขาก็ฟื้น
เราสิบตื่น โก่งหลัง ดังที่เห็น
เสียทั้งงาน ผลาญเงิน เดินไม่เป็น
ทำทะเล้น เช่นลิง วิ่งวานซืน
ตอนนี้หาย ไม่สนิท เหลือพิษไข้
จะต้องใช้ เวลา พาสดชื่น
เร่งฟื้นฟู ชูกำลัง กลับยั่งยืน
เพื่อกลับคืน สู่ลาน บ้านกลอนไทย
กราบงามงาม สามหน ทุกคนครับ
ขอคำนับ ด้วยวจี ที่มอบให้
ขอบพระคุณ อุ่นคำ มากน้ำใจ
คอยห่วงใย ไต่ถาม ตามดูแล
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
