อาจไม่จำเป็นต้องรับรู้

ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอยู่อย่างวันนี้

เพราะเธอหรือเปล่า หรือแค่ฉันเหงาเกินพอดี

อาจเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของวินาที ใจดวงนี้จึงบอบบาง

ตั้งแต่วันที่เธอจากไป

เธอแค่อยู่ไกลแสนไกล "ไม่ใช่ทิ้งขว้าง"

เสียงที่บอกกับฉัน ยังก้องยืนยันอยู่จางจาง

ว่าเธอจะไม่ลืมทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่ห่างร้างจะกลับมา

แต่นี่เธอยังไม่คืนกลับ

คงไม่ไปแล้วไปลับนะฉันว่า. . .

ได้ยินไหม "ได้ยินใช่ไหม" อยากให้เธอกลับมา

รู้ไว้นะใจชาชา ยังห่วงหา ยังคงรอ. . .

ได้ยินแล้วคับ  หันกลับมาซิ   ชิชิเห็นใหม 
เห็นใจนะ หัวใจทำไม?...ต้องตัดพ้อ
กลับมาแล้วจ๊ะ  ต่อนี้ไป เช้า – ค่ำ,ค่ำ – เช้า...จะพะเน้าพะนอ 
ให้สมกับที่...ต้องตั้งตารอ..ตั้งนาน
ยิ้มหน่อยซิจ๊ะ แหนะแก้มบุ๋ม จุ๋มจิ๋ม       
ใจคอยรอยยิ้ม..ยิ้มปริ่ม  ปากยิ้ม ตายิ้ม....ผสาน
แต่นี้ไป เราสองมิห่างไกล ได้ยินใช่ไหมนั่น...ตาหวาน   
สองเราเบิกบาน ครองรักนานๆ...ไม่ต้องคอยรอ

            เนิน จำราย....กลายแนว....