คงมีเพียงแม่ครูอยู่เคียงข้าง
ยามหม่นหมางหัวใจไร้ความสุข
คอยขจัดปัดเป่าบรรเทาทุกข์
และปลอบปลุกอำนวยด้วยหวังดี
คนอื่นไกลไหนกันจะหันปลอบ
เพียงคำตอบมารยาทญาติน้องพี่
ในความจริงทิ้งขว้างห่างไมตรี
ปู่ย่ามีแต่ฝันเท่านั้นเอง
ใครจะมาสนใจให้ความรัก
ได้มาทักทายบ้างแค่อย่างเก่ง
พอจะทำหัวใจให้ครื้นเครง
เหมือนฟังเพลงจบลงยังงงเนื้อ
หากกรุณาเมตตามหาสิ่ง
เป็นความจริงถาวรวอนจงเผื่อ
ผู้ต่ำต้อยด้อยทุนคิดจุนเจือ
อาหารเหลือทิ้งกินโปรดผินมอง
ใครจะอยากหากมีโอกาสเลือก
มันและเผือกอาหารหวานสนอง
เป็นบุญแล้วได้ทานผ่านถึงท้อง
แม้จะต้องจำใจก็ได้ทาน
คงมีเพียงแม่ครูรับรู้เห็น
ความลำเค็ญจึงเพียรเปลี่ยนอาหาร
แม้ไม่บ่อยแต่ซึ้งตรึงดวงมาน
ในของหวานใส่รักตักจากมือ
๐รุ่งอรุณ๐
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
