ดาราน้อยร้อยเรียงเคียงเวหา
สุขนักหนาครายลยามคนเหงา
ด้วยหัวใจไร้ยามาบรรเทา
จึงต้องเศร้าเฝ้าอยู่ผู้เดียวดาย
ดาวกระพริบริบหรี่ที่บนฟ้า
อยากบอกว่าล้าเลื่อยเหนื่อยเหลือหลาย
มิเห็นใครใฝ่ปองย่องเยี่ยมกราย
เพียงแค่ชายตาแลแม้แต่เงา
ทั้งซ้ายขวาข้าช่างดูว่างแท้
ไร้คนแคร์เอาใจได้แต่เศร้า
ยามทุกข์ร้อนมิถอนผ่อนบรรเทา
โอ้อกเราเศร้าสลดทดท้อทรวง
มีเพียงดาวสกาวแสงมิแรงจ้า
ดุจมิตรามาเย้าเฝ้าคอยหวง
ช่วยสาดส่องผ่องจิตชิดแดดวง
จากแดนสรวงฟากฟ้ามาปลอบใจ
อยากมีรักสักคราวนะดาวเอ๋ย
อยากชื่นเชยชมขวัญวาบหวั่นไหว
อยากแอบอิงพิงพักสลักใน
ห้องหทัยใคร่สมภิรมย์ปอง
ฝากดาราหาคู่ชื่นชู้ข้า
ฝากจันทราแสงนวลชวนชนผอง
ฝากฟากฟ้าพาใครให้มาจอง
เป็นคู่ครองรักแท้..ใช่แค่เงา
พญาเมา
สุขนักหนาครายลยามคนเหงา
ด้วยหัวใจไร้ยามาบรรเทา
จึงต้องเศร้าเฝ้าอยู่ผู้เดียวดาย
ดาวกระพริบริบหรี่ที่บนฟ้า
อยากบอกว่าล้าเลื่อยเหนื่อยเหลือหลาย
มิเห็นใครใฝ่ปองย่องเยี่ยมกราย
เพียงแค่ชายตาแลแม้แต่เงา
ทั้งซ้ายขวาข้าช่างดูว่างแท้
ไร้คนแคร์เอาใจได้แต่เศร้า
ยามทุกข์ร้อนมิถอนผ่อนบรรเทา
โอ้อกเราเศร้าสลดทดท้อทรวง
มีเพียงดาวสกาวแสงมิแรงจ้า
ดุจมิตรามาเย้าเฝ้าคอยหวง
ช่วยสาดส่องผ่องจิตชิดแดดวง
จากแดนสรวงฟากฟ้ามาปลอบใจ
อยากมีรักสักคราวนะดาวเอ๋ย
อยากชื่นเชยชมขวัญวาบหวั่นไหว
อยากแอบอิงพิงพักสลักใน
ห้องหทัยใคร่สมภิรมย์ปอง
ฝากดาราหาคู่ชื่นชู้ข้า
ฝากจันทราแสงนวลชวนชนผอง
ฝากฟากฟ้าพาใครให้มาจอง
เป็นคู่ครองรักแท้..ใช่แค่เงา
พญาเมา
แม้ดวงดาว พราวใส ประกายผ่อง
สาดแสงส่อง คราวที่ ฤดีเหงา
เหมือนเป็นเพื่อน ปลอบปลุก ทุกข์บรรเทา
ยามที่เรา ขาดใคร ไว้คอยเคียง
รุงทิวา สว่าง พร่างแสงใส
วิหคไพร โบยบิน ไม่สิ้นเสียง
แต่ว่าเรา โศกซับ รับสำเนียง
ได้แต่เอียงซบเงา ที่เคล้าคลอ
สุขอยู่ไหน หมายคว้า มาสนอง
มีแต่เหงา เข้าครอง อยู่ห้องหอ
สลับคู่ น้ำตา มาพะนอ
ได้แต่รอ คำรัก มาพักใจ
อยู่กับเงา ระทม ที่ถมทับ
คอยกำชับ สะกด บทอ่อนไหว
เตือนสำนึก เรานี้ ไม่มีใคร
ที่ชิดใกล้ มอบสุข ทุกคราคอย
มองดูดาว บนภา ขอบฟ้าก้วาง
เคยอ้างว้าง ไหมเล่า คราวหล่นผล็อย
ใครช่วยซับ น้ำตา คราดาวลอย
เคยบ้างไหน เหงาหงอย ลอยซานซม
ดาวคงตอบไม่ได้ เพราะไม่รู้
เห็นดาวู่ พร่างพราย ได้สุขสม
คนอ่อนล้า อยู่กับเงา ร้าวตรอมตรม
เคล้าสายลม เย็นเยือน ..เป็นเพื่อนกัน..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
