...ในความหวานหวามไหวของใจหนึ่ง
ไร้ที่พึ่งพักพิงยิ่งอ่อนล้า
ความสับสนวนเวียนเบียนบีฑา
เคยหาญกล้าแกร่งกร้าวกลับร้าวรอน
เป็นอะไรเล่าหนอเจ้าทอฝัน
สิ้นเรี่ยวแรงฝ่าฟันแล้วขวัญอ่อน
เจ็บเหมือนคมมีดบาดแทบขาดรอน
ยามเมื่อย้อนเรื่องหลังยิ่งคลั่งครวญ
อยากปล่อยจิตคิดว่างวางทุกสิ่ง
ทยอยทิ้งนทีที่รี่หวน
ปลดพันธะอักโขดุจโซ่ตรวน
ร่วมขบวนน้ำส่งลงทะเล
เหนื่อยนี้หนักนานเนิ่นเกินจะถอน
ยากจะซ่อนความในให้หักเห
มิอาจหลีกหลบพ้นคนเกเร
เขาใช้เล่ห์เหลี่ยมคำกระหน่ำใจ
แรกเริ่มรวนกวนก่อพอสะดุด
แล้วตามจุดชนวนชวนหวั่นไหว
ด้วยความซื่อจึงเชื่อมอบเยื่อใย
คิดว่าใช่กลับชั่วน่ากลัวจริง
กว่าจะรู้เขาร้ายก็หมายรัก
เจ็บเสียจนกระอักแล้วใจหญิง
มิอาจเคียงข้างแนบหรือแอบอิง
คบกับคนใจลิงคงเหนื่อยนาน
ลาก่อนความรู้สึกเคยลึกล้ำ
ลาก่อนถ้อยคำเคยพร่ำหว่าน
ลาก่อนศรัทธาล้ำค้ำดวงมาน
ลาก่อน...ชั่วกาล...ฉันเหนื่อยแล้ว...!!!
........เขียนเรื่อยๆฮะ มิมีอะไรในนั้น......
ไร้ที่พึ่งพักพิงยิ่งอ่อนล้า
ความสับสนวนเวียนเบียนบีฑา
เคยหาญกล้าแกร่งกร้าวกลับร้าวรอน
เป็นอะไรเล่าหนอเจ้าทอฝัน
สิ้นเรี่ยวแรงฝ่าฟันแล้วขวัญอ่อน
เจ็บเหมือนคมมีดบาดแทบขาดรอน
ยามเมื่อย้อนเรื่องหลังยิ่งคลั่งครวญ
อยากปล่อยจิตคิดว่างวางทุกสิ่ง
ทยอยทิ้งนทีที่รี่หวน
ปลดพันธะอักโขดุจโซ่ตรวน
ร่วมขบวนน้ำส่งลงทะเล
เหนื่อยนี้หนักนานเนิ่นเกินจะถอน
ยากจะซ่อนความในให้หักเห
มิอาจหลีกหลบพ้นคนเกเร
เขาใช้เล่ห์เหลี่ยมคำกระหน่ำใจ
แรกเริ่มรวนกวนก่อพอสะดุด
แล้วตามจุดชนวนชวนหวั่นไหว
ด้วยความซื่อจึงเชื่อมอบเยื่อใย
คิดว่าใช่กลับชั่วน่ากลัวจริง
กว่าจะรู้เขาร้ายก็หมายรัก
เจ็บเสียจนกระอักแล้วใจหญิง
มิอาจเคียงข้างแนบหรือแอบอิง
คบกับคนใจลิงคงเหนื่อยนาน
ลาก่อนความรู้สึกเคยลึกล้ำ
ลาก่อนถ้อยคำเคยพร่ำหว่าน
ลาก่อนศรัทธาล้ำค้ำดวงมาน
ลาก่อน...ชั่วกาล...ฉันเหนื่อยแล้ว...!!!
........เขียนเรื่อยๆฮะ มิมีอะไรในนั้น......
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
