เห็นเจ้าเหงา ระทม ขมในจิต
พี่เฝ้าคิด กังวล จนถึงค่ำ
ด้วยห่วงน้อง คนดี ที่ระกำ
ขอฝากคำ พร่ำรัก มาฝากเยือน
หากเจ้าเหงา มากมี ไม่หนีหน้า
ส่งข่าวมา ให้เห็น พี่เป็นเพื่อน
สัมพันธ์นี้ ไม่มี จะลี้เลือน
จะเป็นเหมือน น้ำใส ล้างใจนาง
คิดถึงพี่ ด้วยนะ เวลาเหงา
จะคอยเย้า หยอกหนู อยู่เคียงข้าง
หากน้ำตา เจ้านอง ทั้งสองปรางค์
ระบายวาง ตรงนี้ ตรงพี่ยา
จะช่วยซับ น้ำตา เวลาเหงา
จะคอยเฝ้า ปลอบใจ คลายปวดปร่า
จะโอบเอื้อ อาทร ส่งกลอนพา
จะไม่ลา ห่างเจ้า ให้เหงานาน...
"สุนันยา"
"ขอขอบคุณ คำปลอบ ตอบจากพี่
สุนันยา ผู้แสนดี วจีหวาน
ร้อยเรียงคำ ลำนำรัก ถักท้อกานท์
จะช่วยปลอบ ใจร้าวร้าน รักมลาย"
ด้วยวันนี้ น้องเหงา เศร้าซึมแทรก
ดวงใจแหลก หลากยับ แยกห่วงหาย
หัวใจห่าง เหินกัน ฝันวอดวาย
ดินสลาย เดือนเลือนลับ มิพบพลัน
เพียงเราต่าง ห่างสุด ดุจเขาเขียว
แผ่นดินเดียว ดวงชะตา พาคลาดฝัน
มหาสมุทร ห่วงน้ำลึก ตึกสูงชัน
พรากใจฉัน จากเขา เหงาจวนเจียน
อันความรัก ถักถึง ตรึงในจิต
หวนคนึง พินิจ คิดคำเขียน
หมดถ้อยคำ พร่ำเพ้อ เจ้อวนเวียน
เพียงความรัก ปรับเปลี่ยน เลยเปลี่ยวใจ
คนเคยสุข เคยสนุก คึกสนาน
สมสราญ ร่างเนื้อเย็น เห็นผ่องใส
ปรับแปรเปลี่ยน เขียนอ่อนนอก และแข็งใน
คร่ำครวญใคร่ อยากมีคู่ เคียงดูแล
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
