ข ณ ะ ที่ ค ว า ม รั ก ก ำ ลั ง ร้ อ ง ไ ห้
สายตาก็รินไหลอยู่ในสายฝน
คล้ายกับว่าไม่อาจยึดถือหรือสุดทน
จากคนหนึ่งคนที่วิ่งเข้าไปใกล้เพื่อ…กอดเธอ
ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ ปิ ด ผ นึ ก ไ ว้ แ น่ น ห น า
กับความชินชาที่ทำให้ชีวิตฝันไปอยู่เสมอ
เสียใจ คำง่าย ~ง่ายที่ฉันเจอะเจอ
พอเสียทีเถอะนะสำหรับคำเพ้อเจ้อ…ชั่วข้ามคืน!
ทำมะดา
เ พี ย ง คำ พู ด เ พ้ อ เ จ้ อ ใ ห้ เ ธ อ นั้ น ห ล ง รั ก
สายฝนโปรายปรายหนักโรยลงอย่าทนฝืน
ด้วยความรักทรมานที่สุดแสนจะกล้ำกลืน
เธอจงตื่นจากห้วงฝัน..ครันวันวาร
เ พี ย ง เ ดิ น ข้ า ม ฝ่ า ส า ย ฝ น ที่ ห น า ว เ ห น็ บ
มาเอื้อมเก็บดวงดาราพาใจสุขประสาน
คงพบสุขรักนิรันดร์จับจิตใจไปชั่วกาล
อย่าทนเหงาอ้างว้างวานเดินข้ามผ่านสายฝน ฉันจะรอ
หทัยกาญจน์
เ พี ย ง ห วั ง เ พื่ อ จ ะ พ บ กั บ ค ว า ม รั ก
ไม่กล้าที่จะทายทักเพราะหัวใจดวงนี้ไม่อาจร้องขอ
เจ็บนะ ~ กับความรักที่ไม่รู้จักพอ
และไม่อาจทำใจกับความท้อที่กำลังจะเกิดขึ้น…อยู่ทุกวัน
ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ ดี ง า ม กั บ เ ธ อ
ก่อนตัวขึ้นอยู่เสมอแม้ว่าในยามหลับฝัน
ภายใต้อณูแห่งความรักคงได้พบสุขนิรันดร์
แต่นั้น? ก็คงเป็นเพียงภาพฝันที่มันอาจ…ไม่มีจริง!
….อย่างเช่นทุกวันนี้….
............................
ทำ มะ ดา
ไม่กล้าที่จะทายทักเพราะหัวใจดวงนี้ไม่อาจร้องขอ
เจ็บนะ ~ กับความรักที่ไม่รู้จักพอ
และไม่อาจทำใจกับความท้อที่กำลังจะเกิดขึ้น…อยู่ทุกวัน
ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ ดี ง า ม กั บ เ ธ อ
ก่อนตัวขึ้นอยู่เสมอแม้ว่าในยามหลับฝัน
ภายใต้อณูแห่งความรักคงได้พบสุขนิรันดร์
แต่นั้น? ก็คงเป็นเพียงภาพฝันที่มันอาจ…ไม่มีจริง!
….อย่างเช่นทุกวันนี้….
............................
ทำ มะ ดา
ห า ก ฉั น เ ป็ น เ พี ย ง . . . ภ า พ . . . แ ห่ ง ค ว า ม ฝั น
อยากให้รู้ว่าห้วงนิทรานั้น คงงดงาม หัวใจเป็นอย่างยิ่ง
ทั้งยามหลับยามตื่น คงชื่นมื่นคืนสุข มิประวิง
อย่าโยนฝันนี้ทิ้ง จงเก็บไว้ที่ห้วงความทรงจำ...ตลอดไป
เ พี ย ง ฉั น ห วั ง ว่ า . . . แ ค่ . . . สั ก วั น
เธอจะเดินฝ่าสายฝนนั้น แล้วออกตามหา..คน...อารมณ์อ่อนไหว
เธอจะพบผู้หญิงคนหนึ่ง..ซึ่ง..มีหัวใจ
ที่พร้อมจะมอบให้ แม้จะเป็นเพียงฝัน.. ก็ตาม....
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
