เวิ้งว้างว่างเปล่า เปลี่ยวหนาวเอกา
ในทิวา ราตรีนี้ ที่แลเห็น
กายเดียว จิตเดียว นำไปให้รำเค็ญ
แสนอยากเย็น สรรพสิ่งล้วน งมงาย
ว้างด้วยจิต ผิดถนัด หลักพักพิง
ว้างด้วยสิ่ง ยึดเหนี่ยว เที่ยวหนีหาย
ว้างด้วยหลง สัมผัส แห่งรสกาย
ว้างด้วยหมาย ไม่สมปอง ที่ครองเรือน
ณ..ราตรีนี้ เวิ้งว้าง ทางสัญจร
อุทาหร เรื่องเศร้า เร้าย่ำเตือน
หวาดหวั่น พั่นพรึง แห่งปีเดือน
นับจะเลื้อน ใกล้ฝั่ง มรณา
คันไถ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
