ตราบที่สุรีย์ส่อง
เมฆยังฟ่องละล่องไหล
สายน้ำหลามหลากไกล
ลมโบกไหวไปทั่วทิศ
คุณค่าแห่งน้ำคำ
ก็ชื่นล้ำฉ่ำดวงจิต
ดั่งน้ำอมฤต
เสกสถิตนิรันดร์กาล
ไม่รู้ใจ
เมฆยังฟ่องละล่องไหล
สายน้ำหลามหลากไกล
ลมโบกไหวไปทั่วทิศ
คุณค่าแห่งน้ำคำ
ก็ชื่นล้ำฉ่ำดวงจิต
ดั่งน้ำอมฤต
เสกสถิตนิรันดร์กาล
ไม่รู้ใจ
เลอค่าหาใดเท่า
สถิตย์เนาเข้าผสาน
น้ำใจอันหอมหวาน
เสพด้วยมานซ่านซึ้งใจ
รับรู้สู่ดวงจิต
รับมิ่งมิตรสู่ฤทัย
รับขวัญมั่นยาวไกล
นานเพียงไรไม่ลบเลือน
กาแฟดำ
เพียงหนึ่งทิพย์ธารา
ชโลมมาพาเสมือน
มีจันทร์และดาวเดือน
หมายแม้นเหมือนเพื่อนแห่งใจ
หยาดทิพย์ธรรมนำน้อม
เพชรรายล้อมพร้อมสดใส
คงคานภาลัย
ห่วงแหนไว้ในแดนดิน
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
