ยามที่เธอไร้คู่คลอเปล่าเปลี่ยวเหงา
และความเศร้าเร้าทรวงแสนขื่นขม
ขอให้เธอคนนี้อย่าตรอมตรม
อย่าเศร้าสมหม่นหมองดวงวิญญา
เมื่อครานี้ฉันจะมอบส่งความรัก
เธออย่าชักเฝ้าวรคร่ำครวญหา
ฉันจะเป็นดั่งสายฝนที่ซาดซา
ให้ความล้าเหนื่อยเหงานั้นหมดไป
"พิมพ์วาส"
(ขอโทษนะค่ะที่ไม่ตรงประเด็น)
ยินดีรับ ซับรอย คอยปลอบเศร้า
คลายความเหงา ขื่นขม ตรมหวั่นไหว
หวังเธอยิ้ม เริงรื่น ชื่นละไม
ฉันก็ พลอย สุขใจ ในคำนึง
มองตรงนี้ จะเห็น เป็นฉันอยู่
คอยเคียงคู่ ประคอง ปองคิดถึง
หากเธอเซ-ล้าถอย จะคอยดึง
ขอเป็นหนึ่ง ในทรวง ที่ห่วงใย..
"สุนันยา"
ไม่เห็นว่าตรงไหนไม่ตรงประเด็นนี่คะ..
คลายความเหงา ขื่นขม ตรมหวั่นไหว
หวังเธอยิ้ม เริงรื่น ชื่นละไม
ฉันก็ พลอย สุขใจ ในคำนึง
มองตรงนี้ จะเห็น เป็นฉันอยู่
คอยเคียงคู่ ประคอง ปองคิดถึง
หากเธอเซ-ล้าถอย จะคอยดึง
ขอเป็นหนึ่ง ในทรวง ที่ห่วงใย..
"สุนันยา"
ไม่เห็นว่าตรงไหนไม่ตรงประเด็นนี่คะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
