มีคนรอ หลายคน เขาบ่นถึง
ว่ารักซึ้ง หนักหนา รีบมาขอ
ถึงห่างไกล ใจยัง หวังพะนอ
เพื่อร่วมหอ วิวาห์ มาร่วมเรียง
เขาส่งใจ ให้ฉัน ทุกวันว่าง
เราสองต่าง ฝากใจ ไว้ในเสียง
สื่อสัญญาณ โทรศัพท์ คล้ายกับเคียง
ยินสำเนียง แว่วมา พาสุขใจ
จึงส่งใจ ให้คน ข้างบนโน้น
ถึงไกลโพ้น เพิ่มรัก มาพักใกล้
ฝากฝันหวาน สุขสม ฝากลมไป
ว่าแม้ขอบฟ้าใด ไม่อาจกัน...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
