"ฝากรักสะพานรุ้ง"
สะพานรุ้งทอดสายที่ปลายฟ้า
ม่านเมฆาทอดยาวพราวระหง
ดวงสุรีย์คลี่แต่งแสงบรรจง
เอกอนงค์ทรงกลดงดงามตา
ระรื่นรินสายฝนยลเมฆหมอก
พลิ้วระลอกน้ำหยดรดเวหา
รพีต้องเลื่อมพรายสายธารา
ประทับค่าหยดน้ำที่อำไพ
พลิ้วเริงร่ารำบายปลายฟ้ากว้าง
เมลืองร่างรัศมีที่หวามไหว
ต้นกำเนิดของรุ้งคุ้งแควใด
แลจะเยือนถิ่นไหนไยทอดยาว
ใต้โค้งรุ้งมีฉันนั้นยืนอยู่
สดับรู้ถึงมานอันเหน็บหนาว
รอรักจากฟากคุ้งเหนือรุ้งพราว
ที่มิอาจข้ามก้าวเข้าหากัน
เก็บผลึกน้ำค้างต่างน้ำทิพย์
แพรวระยิบน้ำตาระดาฝัน
เก็บผลึกความรักหลากอนันต์
หลากบทอันความหวังที่ย่างกราย
ลอยความรักฝากฐานสะพานรุ้ง
เป็นแพพุ่งให้ถึงซึ่งจุดหมาย
ส่งไปยังเส้นทางถึงฝั่งปลาย
จากต้นสาย..รักไปฝากให้เธอ
"มะสะแป"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
