ดังกลั่นแกล้งแสร้งบั่นไล่ขวัญหนี
ร่างกายมีแต่ชีวาวิญญาณ์ฝืน
ทุกข์กระหน่ำซ้ำซากจนยากกลืน
สู้ทนยืนขืนกายแม้หน่ายเพลีย
จากวันเดือนเคลื่อนที่นานปีผ่าน
คงดักดานงานมากหลากสูญเสีย
ต้องทนอยู่สู้เพียงเลี้ยงลูกเมีย
หนี้ปัวเปียเนียนัวทุกตัวคน
โอ้อกเอ๋ย เหวยชะตา ฤๅฟ้าแกล้ง
ทั้งฝนใจให้แล้งทุกแหล่งหน
ที่ท่วมท้นล้นหลามคือความจน
สุดพิกลพ้นยากมากระอา
มรดกตกตามเสื่อมทรามซับ
ต้องทำชื่นฝืนรับนับเดียงสา
แม้นมีปากยากเผยเอ่ยออกมา
ดุจวัวลากาสรสะท้อนใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
