ฝ่าเท้า เท่าฝาหอย
ทารกน้อย ค่อยนอนเบาะ
เวรกรรม เข้าซ้ำเลาะ
เลวร้ายเคราะห์ เพราะแม่ตาย
เติบใหญ่ อาศัยญาติ
เหนื่อยแทบขาด ใจสลาย
จนยาก ลำบากกาย
รับจ้าง-จ่าย พอใช้ไป
รูปชั่ว ตัวเตี้ยต่ำ
ผิวสีคล้ำ ดำไม่ใส
ต้องอยู่ ไร้คู่ใจ
อายุไข วัยชรา
ไม่ขม เป็นปมด้อย
หรือใจน้อย คอยวาสนา
ทาน ศีล ภาวนา
แผ่เมตตา เผื่อการุญ
ชาตินี้ มีภพหน้า
ชีวิตข้า คงสิ้นสูญ
หลวงตา ว่า-นับบุญ
กำไร-ทุน หมดทันที(นิพพาน)
นัดกัน งามวันแม่
ร่วมดูแล สถานที่
โบสถ์ วิหาร ศาลา กุฏี
โรงฉันดี สะอาดครัน
มะลิขาว จากราวใจ
กราบมอบให้ แม่อุ๊ยผัน
แกยิ้ม หัวเราะพลัน
พูดว่าฉัน มีลูกแล้ว
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
