ฟ้าดำ...ยังคล้ำมืด
น้ำท่วมอืด นิ่งคง ยังทรงอยู่
ถามว่าทำ อย่างไร ตอบไม่รู้
ไม่คุดคู้ สู้ต่อไป
บ่าย...ตะวันฉายแสง
รีบจัดแจง แซะ ข้อง ลงหนองใหญ่
จัดใส่ย่าม บุหรี่ ไม้ขีดไฟ
จุดพ่นใส่ ไล่ยุงเยียว
แซะ...ช้อนเอา เตา ผำ
กะจะยำ กับปลาร้า สาหร่ายเขียว(เตา)
ร่อนกรองเม็ด สะเด็ดน้ำ เอาผำเจียว
บอกคำเดียว ของกินลำ(อร่อย)
หา...หมายตาไว้แล้ว
ดอกบัวแก้ว เต่งตูม อูม พ้นน้ำ
หยิบมีดตัด ผลัดข้า ว่าสักคำ
เพื่อน้อมนำ ชูบูชา
บัวขาว...บัวเจ้าเอ๋ย
ภพก่อนเคย รับใช้องค์ ผู้ทรงฟ้า
ต้องคำสั่ง พิสุทธิ์ จุติมา
สู่แหล่งหล้า กลางตมโคลน
ตัด...จำใจตัด นะ
ขอโทษจ๊ะ นำถวาย หมายกุศล
อานิสงส์ จงช่วย ด้วยบันดล
เกิดชั้นบน...นางฟ้า วิลาวัณย์
แม่อุ๊ยผันสอนเสมอว่า ถ้าจะต้ดดอกไม้ต้องกล่าวขอโทษ
บอกความจำเป็นที่ต้องตัด และให้พรดอกไม้ด้วยทุกครั้ง
.....ดอกไม้ก็เป็นสิ่งมีชีวิต แต่เลือกเกิดไม่ได้เท่านั้น
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
