...บ้านเรา...
รุ่งสางเช้า มองไม่เห็น
อากาศ ช่างหนาวเย็น
ตะวันเร้น ฟ้ามืดมัว
ปลายไผ่ โบกใบพริ้ว
ลมโชยฉิว ฉาบผิวทั่ว
ฟ้าร้อง ก้องน่ากลัว
เสียงลั่นรัว แสงแสบตา
เมฆดำ ที่ตั้งเค้า
พอนานเข้า เริ่มแผ่นหนา
กลั่นกด หยดลงมา
พื้นแหล่งหล้า น้ำเจิ่งนอง
กระหน่ำ ตกซ้ำถี่
ในฤดี แสนเศร้าหมอง
ท่วมล้น คันคูคลอง
บึงห้วยหนอง ท้องนาไกล
ล่วงเลย วันที่ห้า
ฝนมิซา คงหลั่งไหล
นาล่ม จมน้ำไป
เอาอะไร เกี่ยวไว้กิน
อุ๊ยผัน..นั่งชันเข่า
นาของเฒ่า เสียสูญสิ้น
น้ำตา เล็ดร่วงริน
ชีพโบยบิน แน่นี้เนอ
รพีกาญจน์ 59
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
