................................  บ่าวเอย  ...........................



......เคยรำพันย้อนยอก..ว่าชอกช้ำ

...เป็นลำนำ..จะบวชชี..ทั้งที่ขำ

...พ้นมาได้จากวังวน..คนตัวดำ

...เริงระบำ...ฟ้อนถวายอยู่หลายวัน

......แล้วก็เวียนหลงรัก...สุนัขา

...สัตยาคำไหนไม่แปรผัน

...อยู่เคียงข้างภิรมย์รื่นแสนตื้นตัน

...สายสัมพันธ์..เจิดกระจ่าง....จวบวางวาย