น้ำหมึกเลือนพร่าจากปากกาด้ามเก่า
หน้ากระดาษสีน้ำตาลอมเทา . . . ดูขลัง
อยู่ในกล่องปิดผนึก . . อยู่ลึกสุดลัง
บันทึกเรื่องราวแต่หนหลัง
อ่านทบทวนอีกครั้ง . . โดยบังเอิญ
. . . . . . .
ในสมุดไดอารี่ . . เล่มหนา
มีกลีบกุหลาบทับหล่นมา . .. มีรอยน้ำตาสั่นสะเทิ้น
ฉันอาจลืมไปแล้วว่าเคยมีไดอารี่ . .
แต่ไม่เคยลืมหน้ากระดาษที่ว่างเปล่าส่วนเกิน
ว่าเลอะเทอะเปียกรอยน้ำตายับเยิน . . เพราะฝีมือคุณ~*
. . . .
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
