.jpg)
ด้วยกล่อมเกลี้ยง เพียงลำพัง ทั้งแม่พ่อ
หวังให้ลูก เติบใหญ่ ใช่กายพอ
แต่ใจก็ โตตาม ความเหมาะมี
เนื่องวิถี ที่เดิน เผชิญหน้า
ใช่จะมี ที่พึ่งพา มาหลบลี้
ปัญหาโถม โจมใส่ ใครช่วยที !!
ก็คงมี แต่เรา เข้าฝ่าฝัน
ตั้งสติ มิได้หวั่น วันมามาก... เย้ยย!..ซะงั้น
แม้ลำบาก ยากไร้ ใช่เลิกฝัน
สร้างแรงใจ ใส่แรงกาย คลายปิดกั้น
เปิดใจกัน มั่นคง แล้วลงมือ
อุปสรรค น้อยนิด อย่าคิดถอย
"ใครว่าน้อย! เยอะมาก อยากร้องหือ.."..(แอบมีเถียงด้วย55+)
คิดซะว่า พาเราคล่อง ประลองมือ
ให้ฝึกปรือ คือพบ ประสบการณ์
หากพลาดพลั้ง ให้รั้งแต่ เรื่องแง่คิด
อย่ายึดติด จนจิตหมอง ให้มองผ่าน
พักสักนิด เริ่มคิดลอง มองนานนาน
ค่อยๆ ผ่าน ปัญหา อย่าได้แคร์..... (แต่จะเอาโคโดโม่ะ จิ๊กกริ่วววว~~)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
