เพราะหน้าที่มีมากจนยากหลบ
อย่าเพิ่งจบเพราะจากขอฝากให้
วันใดว่างกลับมาหา(บ้าน)กลอนไทย
อาบน้ำใจไมตรีที่เติมเต็ม
เวลาจริงคือเวลาในหน้าที่
เวลาที่หงอยเหงาเฝ้างมเข็ม
เวลาน้อยปล่อยว่างห่างความเค็ม
มาและเล็มความหอมหวานที่ "บ้านเรา"
ลุงปรางค์
ใช้เวลาให้กับงานอย่างเต็มที่เถิดนะ แต่ถ้าเหนื่อยล้านัก ก็เข้ามาพักที่นี่ เน้อ
มีหลายๆคนที่คิดถึงน้ำใจไมตรี ความดีงามของเธอ เสมอๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
