.jpg)
ฝนหยุดลง แต่ใจคน ต้องทนช้ำ
ใช้่หยุดจำ ความเจ็บ เหน็บกลัดหนอง
เมื่อฝนซา ฟ้าใหม่ ให้น่ามอง
แต่ใจของ คนยัง ฝังแผลเป็น
สายลมปลิว ลิ่วแรง มิแห้งขัง
น้ำฝนยัง ระเหิดหาย มิได้เห็น
หากผ่อนคลาย ได้จิตปลง คงใจเย็น
ให้ไร้เช่น เป็นช้ำ ระกำทรวง..
ใช้่หยุดจำ ความเจ็บ เหน็บกลัดหนอง
เมื่อฝนซา ฟ้าใหม่ ให้น่ามอง
แต่ใจของ คนยัง ฝังแผลเป็น
สายลมปลิว ลิ่วแรง มิแห้งขัง
น้ำฝนยัง ระเหิดหาย มิได้เห็น
หากผ่อนคลาย ได้จิตปลง คงใจเย็น
ให้ไร้เช่น เป็นช้ำ ระกำทรวง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
