.jpg)
หลังอ่านกลอน ก็นอนคิด จิตสะดุด
เหมือนโดนฉุด หลุดไหล ให้ถลำ
หรือเราเป็น เช่นคน ผจญกรรม
จึ่งได้ไร้ ให้ใครจำ ทำหมางเมิน
นอกสายตา หาไม่ ให้มองเห็น
หลุดกระเด็น นอกคอก ออกห่างเหิน
อยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย ไร้คู่เดิน
จึงนั่งเพลิน บนเนินคาน มานานปี...
อย่าได้แคร์ คิดแง่ดี มีสนุก
นั่งปุ๊กลุ๊ก หรือคิดไร ก็ได้นี่
กระโดดเล่น เต้นบ้าง อย่างเสรี
ในสายตา ฉันคงมี เท่านี้เอง
มาทักทายคุณพี่Kanthitaค่ะ
เหมือนโดนฉุด หลุดไหล ให้ถลำ
หรือเราเป็น เช่นคน ผจญกรรม
จึ่งได้ไร้ ให้ใครจำ ทำหมางเมิน
นอกสายตา หาไม่ ให้มองเห็น
หลุดกระเด็น นอกคอก ออกห่างเหิน
อยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย ไร้คู่เดิน
จึงนั่งเพลิน บนเนินคาน มานานปี...
อย่าได้แคร์ คิดแง่ดี มีสนุก
นั่งปุ๊กลุ๊ก หรือคิดไร ก็ได้นี่
กระโดดเล่น เต้นบ้าง อย่างเสรี
ในสายตา ฉันคงมี เท่านี้เอง
มาทักทายคุณพี่Kanthitaค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
