ใ น ส า ย ต า
คุณให้ค่า..ฉันแค่ไหน
ยิ่งนานวัน..คุณยิ่งห่างไป
เจ็บปวดรู้ไหม..ทุกการกระทำ
ฉั น รั ก คุ ณ
แต่มันเลือนราง..ไร้ความคุ้น..คุณเหยียบย่ำ
ตอกย้ำคำว่าลา..ด้วยน้ำคำ
ที่ฉันไม่คิดจำ..และขอย้ำ-ว่ายินดี
เ พ ร า ะ น้ำ ต า
ทำให้ฉันรู้ค่า...นับแต่วันนี้
คุณทำร้าย..ผลักไส..ไม่ใยดี
ให้ฉันทนอยู่กับรักแบบนี้...ไม่มีทาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
