~กระบี่ไร้เงา~
กลางหุบผิงซันอันรกร้าง
คือเส้นทางพรางเร้นผู้เจนจบ
เหล่าจอมยุทธทั่วหล้ามาทั่วภพ
เพื่อสู้รบ สังสรรค์ ประชันลอง
กลางโรงเตี๊ยมมุงหญ้าเชิงผาตั้ง
เสียงปะทะพลังดังกึกก้อง
กลิ่นสุรารัญจวนชวนคะนอง
เสียงโห่ร้องข่มขู่อยู่ตังตึง
สิบพรรคโอ้โชว์เปรี้ยวว่าเคี่ยวศึก
อ้างชาญลึกฝึกฝนจนรู้ซึ้ง
ต่างขอชนพลกล้าท้าอลอึง
ก่อนคนหนึ่ง..คนนั้น..ก้าวเข้ามา!!
แสงสะท้อนย้อนหลังบังเรือนร่าง
ชายหมวกฟางพรางมิดปริศนา
เขาคือใคร?..ไยผึ่งดึงสายตา
ไยสะกดเหล่าผู้กล้า..จนเงียบงัน
เขาเดินผ่านเสือสิงห์อย่างนิ่งเงียบ
ชวนเย็นเชียบจับใจให้ฝ่อขวัญ
เสี้ยวเอ้อน้อยถอยกรูดพูดปากสั่น
"เชิญด้านนั้น..เลยครับ..รับอะไร"
O
ทุกสายตาจับจ้องมองชายหนุ่ม
มาดสุขุมนุ่มนวลชวนหมั่นไส้
ก่อนเสียงก้องร้องมาจากโต๊ะไกล
"แกเป็นใครไอ้น้อง..ข้องใจจัง"
หนุ่มร่างอ้วนยวนยีตีหน้าเขียว
ก่อนเดินเบี้ยวเลี้ยวเซเทหน้าหลัง
แล้วฟาดดาบลงเปรี้ยงพูดเสียงดัง
"หากแกยังนิ่งเงียบ..ข้าเสียบคอ"
"กระบี่เจ้า ข้าชอบ มอบแก่ข้า"
"จะเมตตาไม่ปลิดชีวิตหนอ"
มีคำตอบลึกลับขับหัวร่อ
"เจ้าเอ่ยขอ..ข้าสนอง..ตามต้องการ"
!!..เขาชักดาบจากฝักชักขึ้นฟ้า..!!
ทุกสายตาตะลึงอึ้งทั้งร้าน
แสงคมขรรค์วาววับระยับนาน
ก่อนร่างนั้นอันตธาน..หายกับตา
เหลือเพียงโต๊ะว่างเปล่า..เขาไปไหน??
ยินแค่เสียงหัวใจไพร่พลซ่า
ก่อนเสี่ยวเอ้อกู่ร้อง..ก้องออกมา!!
ตายล่ะหวา..ซวยนัก..โดนชักดาบ!!
จบ
จอมยุทธบอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
