~กันและกัน~
เธอคนดีที่รัก..พักให้บ่อย
หนึ่งตักน้อยคอยกันมิหวั่นไหว
ทุกครั้งเมื่ออ่อนล้าลงคราใด
เธอยังมีอุ่นไอใครหนึ่งคน
หลับตาลืมเรื่องปวดอันรวดร้าว
ลืมเรื่องราวเศร้าหมองจนต้องหม่น
สลัดทิ้งชั่วคราวเอาใจตน
เอาทุกข์ทนทิ้งไกลให้เจือจาง
หลับตาลงหนุนตักพักเถอะนะ
เพราะอาจจะ..พบศึกหน้า..เมื่อฟ้าสาง
ฉันจะเดินเคียงไหล่ไปทุกทาง
อยู่เคียงข้างทุกคราอย่ากังวล
เก็บแรงใจให้ดีนะที่รัก
คอยเป็นหลักกอบกู้สู้ทุกหน
“ชายขี้แพ้” ห่างไกลไร้ตัวตน
เธอคือคน”ยิ่งใหญ่”ในดวงมาน
เพียงอ่อนล้าครานี้อาจมีท้อ
ก่อนเดินต่อมีฉันหมั่นสมาน
แผลจะหายคลายลงปลงตามกาล
แค่ไม่นานข้ามคืนจะฟื้นใจ
รอคอยซบอกแข็งที่แกร่งกล้า
คราวฉันล้าพ่ายแพ้และหมองไหม้
กันและกันมอบกอดอุ่นปลอดภัย
ด้วยห่วงใยเสมอ..เธอที่รัก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
