~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~
แด่เธอ..ผู้อ่อนล้าเมื่อคราหนึ่ง
ณ จุดดึงหัวใจล้มไหวหวั่น
หกระเหเซล้มขมข้ามวัน
กับสิ่งอันกัดเกาะเซาะภายใน
เมื่อกล้ามเนื้อหัวใจคล้ายใกล้หยุด
ฝันสะดุดหยุดก้าวสาวไม่ไหว
อนาคตเบื้องหน้าเหมือนว่าไกล
น้ำตาแห่งหัวใจเริ่มไหลริน
ทุกขณะเวลาเหมือนตาบอด
แรงถอยถอดมอดไฟใจขาดวิ่น
สุดระโหยโรยราถลาดิน
แทบจะสิ้นวิญญาณ์แล้วครานี้
เหนื่อยใช่ไหมที่รักจงพักเถิด
จินตนาให้เกิดเชิดวิถี
หลับตาลงปล่อยจินต์บินราตรี
ตามแสงสีแห่งธรรมนำเยียวยา
ทิ้งขยะอันรกที่หมกจิต
เสรีแห่งชีวิตทิศเบื้องหน้า
จับมือกันวิ่งไล่ให้กลับมา
เพื่อล้างความอ่อนล้าแสนจาบัลย์
แด่เธอผู้..อ่อนล้านะที่รัก
วางใจลงเพื่อพักรอถักฝัน
หากเธอยังโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน
มองตาฉันคนนี้ที่ใกล้เธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
